-မိုးသီးဇြန္-
အိႏၵိယ ဒု-သမတ ျမန္မာ နိင္ငံကိုသြားတဲ့အေပၚမွာ က်ေနာ္ ယူဆတာကေတာ့ စီးပြားေရးသက္သက္မ်ွပဲ လို႔ေျပာျခင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဟာ အိႏိၵအတြက္ အရင္ ကလို ေမးထူးေခၚေျပာ အိမ္နီးနားျခင္း ကေန တန္ဖိုး ရိွတဲ့ မိတ္ေဆြ အဆင့္လို႔ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္လာတယ္။ ဘာအက်ိဳးလည္းဆိုလို႔ ရိွရင္ အိႏၵိယလိုအပ္ေနတဲ့ ေလာင္စာ ကိုေပးနိင္တဲ့ မိတ္ေဆြ အဆင့္ကို ျဖစ္လာခဲ့ပါျပီ။
စစ္ေအးတိုက္ပြဲကာလ က အိႏၵိယရဲ ့ နိင္ငံျခားေရးေပၚလစီက ဆိုဗီယက္ဖက္ကို ယိမ္းတယ္။ အိႏိၵယေခါင္းေဆာင္ေတြကိုယ္တိုင္က ဆိုရွယ္လစ္ေရးေပၚမွာ တိမ္းညြတ္မႈရိွၾကေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္ဇင္က ေန လူမႈေရးညီမ်ွမႈ၊ တရားမ်ွတမႈ နဲ႔ ဖြင့္ျဖိဳးမႈေတြကို ရရိွ လာမယ္လို႔ သူတို႔ ယူဆခဲ့တယ္။ ၁၉၈၉ခုနစ္ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စု ျပိဳက်သြားတဲ့အခါမွာ အိႏၵိယရဲ ့နိင္ငံျခားေရးေပၚလစီဟာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ သြင္တူျဖစ္စဥ္ - Globalization - မွာ အိႏၵိယ ရဲ ့ နိင္ငံျခားေရးေပၚလစီဟာ အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္အုပ္စုဖက္ကို ၁၈၀ ဒီဂရီမဟုတ္ေတာင္ အေတာ္ အတန္ ယိမ္းလာျပန္တယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ နည္းပညာလိုအပ္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ ပိုမိုနီးကပ္စြာဆက္ဆံလာတာကိုေတြ႔ လာရတယ္။
၁၉၉၀ ကေန ဒီေန႔ အထိ အိႏၵိယ ဟာ အေနာက္အုပ္စုနဲ႔ ဆက္ဆံလာတဲ့အေပၚမွာ စီးပြားေရးအရ သိသိသာသာ တိုးတက္ လာတာကိုေတြ႔ ရတယ္။ တရုပ္ ျပည္ျပီးရင္ ဒုတိယ စီးပြားအတက္ဆံုးလို႔ ေျပာလို႔ ရနိင္တယ္။ ၂၀၀၇ ခုနစ္မွာ GDP - ၈.၉ ရာခုိင္ႏွဳန္း အထိ ရိွလာတာကိုေတြ႔ ရပါတယ္။
နိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးမွာ သူရဲ ့ ခန္းနားတဲ့ ဂုဏ္ဒရပ္ေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္လာပါတယ္။ ေငြလဲႏႈန္းထားအရ ကမၻာ့ ၁၂ နိင္ငံေျမာက္ စီးပြားေရးအတက္ဆံုး၊ စတၱဳထ အၾကီးဆံုးတပ္မေတာ္ ဆူပါပါ၀ါျဖစ္နိင္ေခ်ရိွတဲ့ အေလာင္းအလ်ာ ေဒသတြင္း က ဆူပါ၀ါ စသျဖင့္ သူအေနထား က ခန္႔နားလာပါတယ္။
စစ္ေအးတိုက္ပြဲတံုးက မစားရ၀ခမန္း ဆိုရွယ္လစ္ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ ဘက္မလိုက္ၾကားေနအုပ္စု ေခါင္းေဆာင္တဦး တံုးက နာမည္ၾကီး ထမင္းငတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ ကေန စီးပြားတက္လာတဲ့ လူရိုေသရွင္ရိုေသျဖစ္လာတဲ့ ဒီေန႔ အိႏိၵယ ဘ၀ ကို အိႏၵိယ နိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအားလံုးက နစ္သက္လာၾကတာကိုေတြ ့လာရတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၊ အတန္းစား ေရး၊ ဘာသာေရး ဆိုတဲ့ နိင္ငံေရး စံႏႈန္း ေတြကို စြန္႔လြတ္လိုက္တယ္။
ပိုျပီး ရီရယ္လစ္ဆန္ (Realism) တဲ့ နိင္ငံျခားေရးမႈေတြကို အိႏိၵယ က်င့္သံုးလာတယ္။ ဒီထဲမွာ ျမန္မာ နိင္ငံကို ၾကည့္တဲ့ ေနရာမွာလည္း အလားတူျဖစ္လာတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ အရင္ က အိႏၵိယက ကူညီခဲ့တယ္။ ကူညီခဲ့တံုး ကလည္း အေနာက္နိင္ငံေတြနဲ႔ ကြာတာက နည္းနည္းေျပာ မ်ားမ်ားေပး ေပၚလစီ ပါးစပ္က နည္းနည္းပဲေျပာတယ္။ လက္က မ်ားမ်ားကူညီခဲ့ပါတယ္။
၈၈ ကလာ မွာ အိႏိၵယသံရံုက ေက်ာင္းသားေတြကို ရံပံုေငြအေပးခဲ့ဆံုး သံရံုးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေနာက္နိင္ငံေတြက ျမန္မာအေရးကို ကူညီမယ္မ်ားမ်ားေျပာျပီး လက္ကမထြက္တဲ့အခ်ိန္ပါ။ ရာဂ်စ္ဂႏၵီ လက္ထက္မွာ က်ေနာ္ အိႏၵိယ အစိုးရက ဖိတ္လို႔ သြားခဲ့ပါတယ္။ ခရီးစဥ္က ေက်နပ္ေလာက္စရာ ကူညီမႈေတြကို က်ေနာ္တို႔ ရခဲ့ပါတယ္။ ရာေဂ်ဂႏီၵ လုပ္ၾကံခံသြားရျပီးတဲ့ ေနာက္မွာ အိႏိၵယေပၚလစီ ေျပာင္းသြားတယ္။
ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တရုပ္နဲ႔ သိပ္နီးကပ္လာတဲ့အေပၚမွာ သူတို႔ စိုးရိမ္လာတယ္။ အိႏိၵယ အေနာက္ေျမာက္ နာဂ သူပုန္ေတြ ျမန္မာျပည္ကို ေျခကုတ္ယူျပီးလႈပ္ရွားလာတယ္။ ျမန္မာ စစ္အုပ္စု က လွ်ဳိ႕ ၀ွက္ကူညီခဲ့တယ္။ အရင္က ခ်ိနဲ ့ေနတဲ့ နာဂ သူပုန္ေတြကို တရုပ္နဲ႔ ျမန္မာ ေထာက္ပံမႈေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္အင္အား ၁ ေသာင္းေလာက္ အထိၾကီးထြားလာတယ္။
ဒီအေျခအေနက အိႏိၵယ အတြက္စိုးရိမ္လာတယ္။ ျမန္မာ ဒီမိုကေရစီကူညီမႈေတြကို ရပ္ဆိုင္းျပီး နအဖ နဲ႔ ပူးေပါင္းမႈ လုပ္လာတယ္။ အေျခအေနအရပ္ရပ္ေျပာင္းလဲမႈ ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ဖို႔ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ျဖစ္လာ ေစေတာ့တယ္။ ၂၀၀၄ ခုနစ္မွာ သန္းေရႊ သြားလည္တယ္။ အိႏၵိယ နဲ႔ ျမန္မာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ ေနာက္ဆံုး အဆင့္ကိုေရာက္သြားေတာ့တယ္။
အိႏိၵယက ငါဒါလိုျခင္တယ္။
နာဂသူပုန္ေတြကို ကူညီမႈေတြကိုရပ္
သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႔ လိုျခင္တယ္။
ျမန္မာ က ငါဒါလိုျခင္တယ္
ျမန္မာ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈေတြကိုကူညီေတြကရပ္
အေနာက္နိင္ငံေတြနဲ႔ က နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖိအားေပးေနတဲ့နိင္ငံတကာလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ခပ္ခြာခြာေန
ဒီဖိအားေပးမႈေတြက နအဖ ရဲ ့လံုျခံဳေရးအေျခအေနကို ပ်က္ျပားသြားေစနိင္တယ္။ ျမန္မာအေရးကို ေဒသ ဆိုင္ရာ အဆင့္ ကေန နိင္ငံတကာအဆင့္ကို မေရာက္ေအာင္ အိႏိၵယ က ကူညီေျပာေပး ဆိုတာျဖစ္လာတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေတာ့ မင္းနဲ႔ ငါက အိမ္နီးနားျခင္း နစ္နိင္ငံအက်ိဳးတူ စီးပြား အတြက္ ေပါင္းစည္းမယ္။ မင္းလိုျခင္တာ ငါေပးမယ္။ ငါလိုျခင္တာမင္းေပး။ ျမန္မာ က ခင္ပြန္းျဖစ္တဲ့အိႏၵိယကို ရွင္က်မရဲ ့လံုျခံဳေရးနဲ႔ စား၀တ္ေနေရးကိုတာ၀န္ယူ ရွင္လိုျခင္တာအားလံုး က်မ ေပးမယ္ဆိုတာ ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယဒုသမတလာတဲ့ခရီးစဥ္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ လာျခင္းေကာင္းတဲ့ မိတ္ေဆြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြ လုိျခင္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ တရားမ်ွတမႈ နဲ႔ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈေတြဟာ သူခရီစဥ္မွာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ မဲ့ အစီအစဥ္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို ့က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ မိုးသီးဇြန္ ပါ။
Source: Reprint from Ko Moe Thee blog
